Tekst: Bogumił Zając. Ilustracje: Bożena Szczuka.

Pan Żyrafa (Żyraf)

Pan Żyrafa (Żyraf młody)
spojrzał na sawannę z góry,
zerwał kwiat cudnej urody
i uderzył z nim w konkury.

Czy dość smaczny będzie kwiatek?
Zjadł na próbę jeden płatek.
 
Pycha, miodzio, wyśmienity!
Żyraf śmigał co sił w nogach,
zwinny był, nie w ciemię bity,
lecz dość długa była droga.
 
Czy wciąż smaczny jest ten kwiatek?
Stanął i zjadł drugi płatek.
 
Rewelacja! – Mlasnął głośno.
– Będzie radość dla wybranki.
Po sawannie echo niosło
tę zapowiedź niespodzianki.
 
Może znów bym sprawdził kwiatek?
Jak pomyślał, tak zjadł płatek.

 Pędził potem niczym gepard
w chmurze kurzu w Mozambiku.
Miłość czasem bywa ślepa,
za to smaku w niej bez liku.
 
Lecz czy wciąż jest smaczny kwiatek?
Żyraf zjadł kolejny płatek.
 
I tak sprawdzał raz za razem,
a gdy stanął już przed damą,
to wyciągnął dla niej w darze
nie kwiat, a łodyżkę samą.

Lecz pomimo tęgiej wpadki,
choć minęło czasu wiele,
Żyraf ciągle zjada kwiatki
i do dziś jest… kawalerem.

Żyrafy to straszne żarłoki, potrafią zjeść  ponad czterdzieści kilogramów  pożywienia na  dobę.  Nic dziwnego, że często można je spotkać w trakcie posiłku,  czynność  ta wypełnia  im  sporą część dnia. Za to    śpią  bardzo krótko i często na stojąco.

​Mają  długie języki, co nie oznacza, że    są gadułami, po prostu łatwiej  im  dosięgnąć pokarmu    z  wysokich drzew.

"Mała"  żyrafa  ma wysokość dorosłego człowieka.

Kręgosłup szyjny żyrafy ma tyle samo  kręgów (składa się z siedmiu części), co człowieka, a także innych ssaków. Więcej ma  ich nawet kręgosłup malutkiego ptaszka. Tyle że  u żyrafy są to wielgachne kręgi.

Uwielbiają  drzewa akacjowe  (patrz  ilustracje).

Wzory  na ciele żyraf są  unikatowe – tak jak  odciski palców, nie ma drugich identycznych.

To bardzo towarzyskie zwierzęta, często  wędrują  w grupach.

W naturalnym środowisku żyją w gorącym klimacie. Gdyby jednak postanowiły wybrać się na wakacje w   zimniejsze okolice,   pomyślcie, jakie długie musiałyby mieć szaliki?...


​

---