W polszczyźnie osioł symbolizuje powszechnie głupotę (powiedzenia: skończony osioł, osioł dardanelski ) i upór (zwrot: uparty jak osioł). W rzeczywistości te określenia nie są prawdziwe, świadczą natomiast o tym, że ci, którzy je wymyślili, nie są zbyt mądrzy. Osłom nie brakuje rozumu, po prostu są silnymi indywidualistami; żeby coś zrobić, muszą być przekonane do słuszności takiego działania. To nie upór, lecz rozsądek. W USA osioł jest symbolem Partii Demokratycznej. To chyba wystarczający dowód na to, że nie jest głupi. Amerykańscy wyborcy nie głosowaliby przecież na głupców.
Osły są wrażliwe, wierne, towarzyskie i ciekawskie, co szczególnie predestynuje je do towarzyszenia dzieciom. Coraz częściej wspomagają terapię dzieciaków z różnorakimi zaburzeniami umysłowymi, wadami genetycznymi lub niedostosowanymi społecznie. Ta forma pomocy potrzebującym nazywa się onoterapią.
Chyba najbardziej znanym osłem na świecie jest Osioł, postać występująca w amerykańskim filmie animowanym Shrek i jego kontynuacjach.
W 2002roku film został nagrodzony Oskaremjako najlepszy film animowany pełnometrażowy. Był to pierwszy Oscar przyznany w tej kategorii.
Osły można spotkać w różnych miejscach na świecie, nawet w takich, których nie ma (na szczęście opisanych przez Jana Brzechwę):
„Na wyspach Bergamutach Podobno jest kot w butach, Widziano także osła, Którego mrówka niosła”.
Czytajcie wiersze i bajki, a poznacie dziwy, o którym nawet filozofom się nie śniło!