Tekst: Edyta Tosza. Ilustracje: Bożena Szczuka.

Wierszyk o Mikołaju i prezentach

​Do świątecznych okien biegnie dzieci zgraja –
wszystkie oczekują przyjścia Mikołaja.
Czy wpadnie przez komin, czy zapuka w okno,
czy go ktoś przywiezie podniebną dorożką?

W dali da się słyszeć dzwonki wielkich sani –
– Tak! To on, Mikołaj, chyżo pędzi na nich!
Worków ma tysiące, a każdy pękaty,
dzieciom bowiem wiezie podarki i fanty.
​
W workach piękne chwile i uśmiechy losu,
szczęścia łut, by wybrnąć z najgorszych kłopotów,
kilka serc na dłoni i, pewnie do pary,
jaskraworóżowe wieeelkie okulary.

Ho-ho! – słychać głosy – mam dla was prezenty!
Od dziś każde dziecko będzie uśmiechnięte!
Z nieba ktoś na ziemię gwiezdnym pyłem sypie,
a dzieci przyjmują podarki w zachwycie.

Mamy nadzieję, że nasi Czytelnicy wierzą w Mikołaja. Na Bajkowej Łące jest on postacią jak najbardziej prawdziwą i bardzo ważną, zwłaszcza gdy przychodzi piękny czas Bożego Narodzenia.

Z prezentami zjawia się już 6 grudnia, w Mikołajki.​ Zgodnie z tradycją    przybywa na saniach ciągniętych przez zaprzęg reniferów i zostawia podarki pod poduszką, w skarpetach lub obuwiu, pod warunkiem jednak, że dzieci przez cały mijający rok były grzeczne.

Czy był dla Was hojny w tym roku?  Jeśli nie, wcale  się tym nie martwcie, ponieważ już za kilka tygodni będzie robił drugą turę. ​