Sposób na szydło
​

Raz do dzieci w Kutnie,
zdyszany okrutnie,
wpadł na przerwie w szkole
Karolek Głupolek
i, jak nakręcony,
zaczął pleść androny:
 
– Był worek i szydło.
Szydłu życie zbrzydło.
Nie tak, że w ogóle,
lecz w jednym szczególe.
Miało już  dość worka,
więc raz, koło   wtorka…
 
– Raczej koło   wtorku,
mówi się, Głupolku –
poprawił go Olek.
– Dobra – rzekł Karolek –
niech wyjdzie na twoje!
 
Zaczął: – Koło wtorku
wyszło szydło   z worku…
– Może jednak   z worka? –
spytał Staś Głupolka.
– Tak? A niech ci będzie –
zgodził się niepewnie.
 
Przez to głupie szydło
wszystko mu obrzydło:
mądry Staś i Olek,
i worek, i wtorek.
Taki był Głupolek.
 
Mruknął cicho: – Psiakość,
muszę jakoś zacząć.
Dobierając słowa,
wydukał od nowa:
– Szydło tym sposobem
wyszło… z torby. W środę!

Wyszło szydło z worka   to popularne określenie sytuacji, w której na jaw wyszła prawda o jakiejś osobie lub jej niewłaściwym zachowaniu. 
 
Jakiś przykład? Bardzo proszę.
 
Żył kiedyś człowiek, który wmawiał ludziom, że białe to czarne. Dopóki świat skrywała czerń nocy, nikt nie mógł zarzucić mu kłamstwa. Wiadomo – nocą wszystkie koty są czarne.
Aż nadszedł wreszcie dzień, i   wyszło szydło z worka  –  biały kot okazał się biały. Mleko w jego miseczce również. 
 
Karolek Głupolek nie znał pewnie znaczenia tego powiedzenia. Historyjka, którą opowiadał dzieciom w szkole, dotyczyła najzwyklejszego szydła. 
Nadszedł czas, byście poznali je bliżej. 
 
Szydło to narzędzie szewskie. Składa się z cienkiego ostrza umieszczonego najczęściej w drewnianym uchwycie.

Szydło służy do przekłuwania skóry podczas szycia.  Jego ostrze ma nierzadko otwór do przewlekania mocnej nici, tzw. dratwy.

Szydło i dratwa są symbolem cechu szewskiego.

Świetnie posługiwał się nimi szewczyk Dratewka. Niektórzy z was pewnie go już poznali, innych do przeczytania opowieści o jego przygodach bardzo zachęcam.
Pobierz bajkę do wydruku
File Size: 87 kb
File Type: pdf
Pobierz plik