Tekst: Jacek Londyn. Ilustracja: Leon Dawińczyk.

Pochwała służby zdrowia

​– Warto zajrzeć do lekarza –
rzekł krokodyl – gdy człek głodny.
Na głód, nawet ten kościsty,
jest lekarstwem niezawodnym.

Ważna informacja dla lekarzy!
 
Jeśli w drzwiach gabinetu stanie gruboskórny pacjent w stroju pokrytym łuską, solidnej budowy, jaszczurkowatego kształtu, z pokaźnym ogonem i długą spłaszczoną gębą, ukazując w szerokim uśmiechu haczykowate zęby w kształcie stożka, można z dużym prawdopodobieństwem uznać, że to krokodyl.

Jego wizyta w gabinecie lekarskim jest obarczona pewnym ryzykiem dla lekarza. Krokodyl, osobnik z natury zimnokrwisty, może być nieco rozgorączkowany. W gorączce potrafi kłapnąć paszczą.

Nie trzeba chyba mówić, że lekarz mógłby mieć z tym duży zgryz. By go uniknąć, powinien – wymawiając się brakiem czasu i stetoskopu – zaproponować wizytę domową. Jeśli pacjenta da się do tego przekonać, pozostaje już tylko poczekać na termin wizyty, a potem pójść za przykładem Tomasza Trąbalskiego z wierszyka pana Juliana Tuwima pt. „Słoń Trąbalski”:

„Miał przyjść do państwa Krokodylów
Na filiżankę wody z Nilu:
Zapomniał! Nie przyszedł!”.

Nie trzeba dodawać, że dobrze na tym wyszedł.
​
Trzymamy kciuki za powodzenie!