Tekst: Edyta Tosza. Ilustracja: Bożena Szczuka.

O tym, jak pewnego ranka bocian łowił żaby i co z tego wyniknęło

Chodził bocian rankiem po soczystej trawie,
aż wypatrzył w kępach spore stadko żabie.
Obiadek!  – pomyślał.   Złapię pięć żab z brzegu,
zaproszę na udka wszystkich mych kolegów.
 
Pochylił dziób długi i już pierwszą łowił,
gdy spoczęły na nim oczy pełne trwogi.
Znając siebie  – stwierdził –   oto, co się stanie:
stracę starter, pierwsze oraz drugie danie.
 
Przerażoną żabę puścił bowiem wolno,
kończąc tego ranka eskapadę polną.
 Jutro  – postanowił –   znów łowić zaczynam.
Dziś będę udawał wegetarianina.

​Tym z Was, którzy w ostatnich tygodniach przebywali poza miastem, z pewnością udało się zobaczyć żerującego na polu, łące lub nad brzegiem rzeki bociana białego.
​
Wbrew obiegowej opinii bocian nie żywi się głównie żabami. W okresie suchym jego pokarm stanowią koniki polne, ale poluje też na pisklęta, węże i jaszczurki, a nawet małe zające, myszy i norniki.
Wynika z tego, że bocian jest ptakiem drapieżnym i mięsożernym, więc dieta wegetariańska w jego przypadku jest po prostu niemożliwa.

Cieszmy się widokiem bocianów, ponieważ są to ptaki wędrowne i za kilka miesięcy znowu odlecą do ciepłych krajów. Przypominamy, że 31 maja bocian biały obchodzi swoje święto.