Tekst: Edyta Tosza. Ilustracja: Bożena Szczuka.

O tym, jak motyl pożegnał się z latem i co stało się potem​

Na przyschniętym kwiatku usiadł barwny motyl:
–   Niewiele tu, widzę, dla mnie do roboty,
łatwiej też niż latem zostać łupem ptaka…
Chyba już w tym roku sobie nie polatam.

Pożegnał się czule z wiatrem oraz niebem,
znalazł w liściach miejsce na lokum dla siebie,
po czym złożył skrzydła, robiąc ostry kancik,
by na przyszłą wiosnę znów być eleganckim.

Bardzo dużo motyli zimuje w postaci poczwarki, gąsienicy   lub jaja, a więc w tych stadiach rozwojowych, które   wyglądem znacznie różnią się od osobnika dorosłego   –   ozdoby letnich ogrodów.
Niektóre jednak ukrywają się   w zakamarkach naszych domów lub stertach liści i przeżywają zimę jako okazy dorosłe, zapadając w stan zwany diapauzą.   Jeśli przypadkiem napotkacie   takiego śpiocha, który z jakichś powodów w okresie zimowym próbuje być aktywny, jak najszybciej delikatnie przenieście go w chłodne miejsce, na przykład do piwnicy lub garażu, gdzie, ze względu na temperaturę i światło, będzie mu najłatwiej przetrwać ten trudny dla niego okres.
Potem jeszcze kilka miesięcy i... będzie jak znalazł, kiedy przyjdzie wiosenna pora. 

Ponieważ bardzo trudno jest znaleźć zdjęcie śpiącego motyla, serwujemy wspomnienie z wakacji w postaci pięknej fotografii   rusałki pawika.