Tekst:  Edyta Tosza. Ilustracja: Bożena Szczuka.

​O tym, co babcia przechowywała w kufrze na strychu swojego domku

​W niewielkim domku babci, na strychu,
starych pamiątek było bez liku,
a wśród nich – kufer, na nim zaś kłódka,
która ciekawość wzbudzała wnuczka.

Codziennie marzył o tym, by ujrzeć,
co babcia chowa w drewnianym pudle.
Czy była kiedyś groźnym piratem
i zabierała złoto bogatym?

Może tam medal włożyła strojny
za udział w jakiejś okrutnej wojnie?
Albo... dywanik, który przeniesie
każdego wszędzie, gdzie tylko chce się?

Tyle mu pytań powstało w głowie,
że, by uzyskać na nie odpowiedź,
zapytał babcię całkiem niewinnie:
– Co trzymasz w kufrze, z dala od innych?

Babcia się głośno i długo śmiała
z siebie – pirata i generała,
aż w końcu rzekła: – Powiem ci jedno,
od nich wolałabym być królewną

i w kufrze trzymać diadem i pierścień,
złote buciki i co tam jeszcze...,
lecz jego wnętrze wygląda skromniej –
pudło jest pełne rodzinnych wspomnień
​
z lat, co zbyt szybko wszystkim zleciały:
albumy pełne zdjęć czarno-białych,
listów od dziadka i twojej mamy...
Sam zresztą zobacz, wnuczku kochany...

Są z nami niemal od pierwszych chwil   –    kochane, najdroższe Babcie. Rozpieszczają nas i często pozwalają na więcej niż rodzice. Gotują najsmaczniejsze zupy pomidorowe i pieką najlepsze serniki. Mają dla nas dużo czasu, więc czytają nam bajki lub opowiadają, jak się żyło, kiedy były młode. Pokazują rodzinne pamiątki   –   tak jak w wierszyku.
​
Dzisiaj Dzień Babci, niech więc nikt nie zapomni o życzeniach, uśmiechu, niespodziance i mocnym uścisku.
Przy okazji przypominamy, że jutro, 22 stycznia, swoje święto obchodzą Dziadkowie. Oni też są bardzo fajni!
​