Tekst: Bogumił Zając. Ilustracja: Bożena Szczuka.

Nocne marki

​Nocne marki, nocne marki
przestawiają nam zegarki,
przestawiają nam budziki –
takie niecne to chochliki.

Idziesz spać, a one nocą
wciąż stukają, tupią, psocą.
Ze snu wszystkich wyrywają,
gdy w ciemności rozrabiają.

Lecz nie wiedzą domownicy,
gdzie mieszkają: Czy w piwnicy?
Czy na strychu? W szafie dużej?
Czy też lokum mają w rurze?

Naukowcy powiadają:
– Stworki te dwie głowy mają.
Choć i takie chodzą słuchy,
że to małe, białe duchy.

Takie właśnie nocne marki
przestawiają nam zegarki,
przestawiają nam budziki –
takie niecne to chochliki.

Raz Marcina dźwięk budzika
wyrwał, gdy śnił o magikach.
Zrobił szybką toaletę,
wskoczył w spodnie, wciągnął sweter.
Już wybiegał z teczką w pędzie,
a tu cicho, ciemno wszędzie.
Nie masz co wytężać główki –
ktoś przestawił mu wskazówki
i pięć minut po północy
Marcin z łóżka w mig wyskoczył,
myśląc, że to czas do szkoły
(chyba nie był zbyt wesoły).

Tak to sprytne nocne marki
przestawiają nam zegarki,
przestawiają nam budziki –
takie niecne to chochliki.
​
Gdy do szkoły znów zaspałeś,
i tłumaczyć tym się chciałeś,
że problemy masz z zegarkiem –
to TY jesteś nocnym markiem!

Kim naprawdę są nocne marki? To nie panowie o imieniu Marek, nazwa pochodzi od słowa "mara" a dokładnie "marka" oznaczającego duszę pokutującą.

Aktualnie używa się określenia nocny marek na kogoś, kto pracuje w nocy, w nocy wykonuje czynności, które zazwyczaj wykonuje się w dzień. Stąd często rano bywa zmęczony i niewyspany.

Teraz parę ciekawostek o pomiarach czasu.
​
Dawno, dawno temu czas liczono od świtu do zmierzchu, to te zjawiska wyznaczały rytm życia.
W końcu wynaleziono zegar słoneczny, tzw. gnomon, czyli pionowy słup, którego cień przesuwał się w ciągu dnia, wskazując na zaznaczone wokół niego godziny. Jak łatwo się domyślić, nie działał w nocy.

Zegar wodny to kolejny etap mierzenia czasu, ten już był całodobowy – wypływająca woda wskazywała na specjalnej podziałce konkretne godziny.
​

Na podobnej zasadzie działał zegar piaskowy, czyli klepsydra, tyle, że zamiast wody używano piasku.
​

Kolejnym etapem były zegary mechaniczne – najpierw olbrzymie wieżowe, potem coraz mniejsze i mniejsze, aż można było włożyć je do kieszonki lub na rękę.
​

Obecnie najczęściej korzystamy z zegarów elektronicznych – np. z zegara w telefonie komórkowym.
​

A to parę przykładów budzików:
​