Tekst: Jacek Londyn. Ilustracje: Leon Dawińczyk.

Niesłuszne oskarżenie

​„Lata mucha
koło ucha,

 

lata osa
koło nosa”.

W końcu mucha
ma dość ucha,
dosyć nosa
ma też osa.
Zamieniają się miejscami,
co wymusza w wierszu zmiany:
​
Lata mucha
koło nosa,
lata osa
koło ucha.

Osa z uchem? Mucha z nosem?
Nie rymują się ni trochę.

Katastrofa!... Wskutek zmiany
rymy z wiersza uleciały.
Nie ma ich, a być powinny.
Tłum już krzyczy: – Autor winny!
A on mówi na to: – Proszę
winić muchę oraz osę.

W obronie poety Szerszenia

Wierszyki dla dzieci pisze rymowane. Nikt go nie namówi w tym względzie na zmianę.

„Koło nosa
brzęczy osa,
koło ucha
bzyczy mucha.

By to brzmiało jak muzyka – mówi – dźwięków w rymach szukam”.
​
A mucha i osa?... Przyrzekają dzieciom, że już nie do rymu nigdy nie polecą.