Tekst:  Bogumił Zając. Ilustracja: Bożena Szczuka.

Krokodyl

​Pan krokodyl zachorował.
– Ssie mnie w brzuchu, w gardle drapie.
Kroki szybko więc skierował
do doktora na terapię.
Ten migdałki chciał zobaczyć,
lecz do gardła droga długa –
kłów niemało, las siekaczy,
język wielki jak maczuga.
– Wprost do  paszczy wejdź doktorze.
Zobacz, może mam anginę,
gdyż szeroko ją otworzę,
tylko jeszcze przełknę ślinę.
Już z latarką doktor zmierzał
w stronę gardła, lecz nim pojął,
gdzie prawdziwy problem leżał,
to gad zamknął mordę swoją.
– Choć tabletka dość koścista,
już się całkiem wyleczyłem.
Dobry to był specjalista –
ja po prostu głodny byłem!

O krokodylach pisaliśmy już w innym miejscu.
Teraz pora pogadać o gadach.
Krokodyle to wszak   gady.

Prehistoryczne gady były największymi zwierzętami na naszej planecie, to dinozaury.

Gdyby gady chodziły do szkoły, nie spociłyby   się   przed żadną   klasówką czy egzaminem, po prostu nie posiadają gruczołów potowych, więc   wcale  się nie pocą, a ich skóra najczęściej jest sucha i zimna.

Należą do najdłużej żyjących stworzeń na   ziemi  – rekordzistą jest żółw Jonathan, który   niedawno świętował 190 urodziny!!!

Niektóre gatunki jaszczurek potrafią   "zgubić" ogon. Gdy ktoś je zaatakuje i chwyci   za  wymienioną część ciała, pozbywają   się   jej i uciekają.

Większość z nich wykluwa się   z   jaj.

Największym   obecnie żyjącym jest    krokodyl różańcowy, za najbardziej niebezpiecznego uważa się węża – tajpana  pustynnego, który  wytwarza niezwykle śmiercionośny jad.

​