Tekst: Edyta Tosza. Ilustracja: Bożena Szczuka.

O tym, co widać przez okno w poddaszu, gdy się zmruży oko

Przez okno w poddaszu, kiedy zmrużyć oko,
widać grube drzewo. W nim – dziuplę głęboką,
z której wyłaniają się maleńkie buzie.
Skrzaty to zapewne, bo przecież nie ludzie!

Codziennie do lasu wychodzą przed świtem,
a idą tak lekko, że z igieł poszycie
wcale się nie rusza, gdy tuzin ich kroczy,
trawa nawet nie drgnie, kamień nie podskoczy.
.
Może ktoś im skrzydła przyczepił agrafką,
bo zwiewnością chciały dorównać latawcom?
Może zamiast czapek mają paralotnie
lub balonikami wypełnione spodnie?

I dokąd tak idą? Jakie mają cele?
Pytań się nasuwa doprawdy tak wiele,
że, by zaspokoić głód wiedzy w tym względzie,
drugie oko szybko zmrużyć trzeba będzie.

Wyobraźnia to jedna ze zdolności poznawczych człowieka, dzięki której możemy doświadczyć rzeczy i zjawisk w realnym świecie nieistniejących lub istniejących w innej formie.

Wyobrazić sobie można dosłownie wszystko. Zamykanie oczu czy mrużenie czasami bardzo pomaga w urzeczywistnieniu takich postaci jak krasnoludki, skrzaty czy św. Mikołaj. A potem... wystarczy w nie uwierzyć i już na zawsze zamieszkają w naszym życiu. 

Dzięki wyobraźni robimy się bardziej kreatywni, a jako dorośli łatwiej odnajdujemy się w różnych sytuacjach. Dlatego warto czasem popuścić jej wodze.
​
Na zdjęciu — największa topola w Polsce, która znajduje się w Chudowie, w województwie śląskim. W środku drzewa zbudowano malutkie mieszkanie, wymarzone dla naszych wierszykowych bohaterów.