Tekst: Jacek Londyn.

Jak pies z kotem

​Żyją sobie, jak pies z kotem,
biały kot i czarny pies;
kot na płocie, pies pod płotem –
tam, gdzie rośnie stary bez.
 
Biel o świcie czernią trzęsie,
zanurzoną w słodkich snach.
Przeraźliwe    MIAAAU!, w zastępstwie
kukuryku, budzi psa.
 
Chociaż jedzą z jednej miski,
żaden nie ma w nosie much.
Dzielą się ze sobą wszystkim,
złym czy dobrym – pół na pół.
 
Gdy na kota przyjdzie bieda,
pies mu odda własne pchły,
a kot psu, gdy będzie trzeba,
nawet któreś z siedmiu żyć.
 
To nieważne – myślę sobie –
biały, czarny, brat czy swat.
Gdy uścisną dłoń na zgodę,
stokroć lepszy będzie świat.
     

​          Powiedzenia „żyć jak pies z kotem” używa się w sytuacjach, w których dochodzi do ciągłych kłótni i  starć między ludźmi. Przyjęło się uważać, że kot i pies to dwa przeciwstawne żywioły, które są skazane na odwieczną walkę.
       Czy takie twierdzenie jest właściwe? Zerknijcie na zdjęcia, które zadają kłam powszechnie panującej opinii. 


 ​

 
   Skoro zwierzaki o zupełnie różnych cechach charakteru potrafią żyć w zgodzie i przyjaźni, przedstawicieli gatunku człowiek rozumny  (Homo sapiens) powinno być stać na to samo.
  Nie dajcie sobie wmówić, że ludzie o różnych kolorach skóry i wyznający inne religie nie są w stanie się porozumieć. Szukajcie tego, co łączy, a nie dzieli, a świat, w którym będziecie dorastać, będzie mądrzejszy i lepszy.
Pobierz bajkę do wydruku
File Size: 96 kb
File Type: pdf
Pobierz plik