Tekst: Bogumił Zając. Ilustracja: Bożena Szczuka.

​Bałaganiarz Krzyś

Taki jeden Krzyś z Poznania
to okropny bałaganiarz.
Z wielką chęcią jadł cukierki,
lecz  rozrzucał w krąg  papierki.
Nic na miejsce nie odkładał,
(choć to przecież nie wypada!).
Raz do pralki dał bilety,
kredki włożył do kuwety,
pod poduszkę tenisówki,
a skarpetki do lodówki.
Ze śmieciami też nieładnie,
bo rozrzucał, gdzie popadnie.
I niejedną pustą puszkę
zamiast w koszu miał pod  łóżkiem.

Mama ciągle pouczała,
strofowała, wręcz krzyczała.
Na dokładkę tata ganił…
lecz  sprzątali i tak sami.
 
Stos ogryzków rósł pod biurkiem,
pestki wepchnął w mysią dziurkę,
a w odświętnych, czarnych spodniach
miał kanapkę sprzed tygodnia.

Coś tu musi ulec zmianie
– bezstresowe wychowanie
dało skutki dość mizerne.
Teraz szlaban na Internet,
koniec z grami, kieszonkowym,
telefonem komórkowym.
Wychowywać czas z rozsądkiem,
Krzyś sam zajmie się porządkiem.
                 
Mimo krzyków, mimo wrzasków
Krzysio znalazł się w potrzasku:
– Koniec filmów? Koniec grania?
Lepiej wziąć się do sprzątania.
Już zmył parkiet, wytarł kurze,
zamiótł  nawet w mysiej dziurze.
I do kosza wrzucił śmieci,
trafił pierwszy, drugi, trzeci…
Ciskał  celnie i z daleka,
już od kosza nie uciekał.
I tak dzięki mądrej karze
został wielkim koszykarzem.

O śmieceniu

Ludzie wytwarzają gigantyczne ilości śmieci –  w ciągu sekundy powstaje  ich na świecie 50 ton!

Niektóre z odpadów rozkładają się bardzo, bardzo długo, dlatego  należy je wykorzystywać do wytwarzania nowych rzeczy i taki proces nazywamy recyklingiem. Na przykład plastikowa butelka rozkłada się 500 lat!, ale plastik z niej można przerobić i ponownie wykorzystać.

Jak segregować odpady?
Każdy pojemnik ma własny kolor, mówiący, co należy do niego wrzucić. I tak najogólniej:
– żółty oznacza plastik i metal
– niebieski to papier, karton, tektura
– zielony  to szkło
– brązowy to tak  zwane bioodpady, czyli resztki jedzenia, obierki z warzyw i owoców, rośliny
– czarny to odpady zmieszane, czyli takie, które nie należą do wyżej wymienionych.
To jeszcze nie wszystko  –  osobno wyrzucamy tekstylia, czyli np. buty, ubrania, zasłony, osobno chemikalia, czyli np. farby, oleje oraz oddzielnie sprzęt elektroniczny.
Może się to wydawać żmudne i skomplikowane, ale w rzeczywistości jest bardzo proste i bardzo pożyteczne. Pozwala dbać o środowisko!